Zagadnienia : Błędy Wf

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

1. łuk do as1 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, t. 4 i pół 5
EZnieU1 t. 1-4 + EZTU t. 5-9

1. łuk do końca t. 4 w KF (→Wn)

EZTU oba

Ciągły łuk do t. 10 w Wf (→Wa)

EZnieU 2 linijki

..

Zasięg łuku w t. 4 nie jest w A jasny – można w nim widzieć przeciągnięty łuk do ćwierćnuty as1 lub niedokończony łuk-tenuto obejmujący tę ćwierćnutę wraz z wypełniającymi ją ósemkami dolnego głosu (jak to odtworzył Fontana w KF). Ponieważ w całym Preludium przeważają w podobnych sytuacjach łuki-tenuto – szczególnie konsekwentne od t. 65 – w tekście głównym podajemy właśnie taki łuk. Ciągły łuk Wf (→Wa), z pewnością sprzeczny z zapisem A, to przypuszczalnie skutek niestaranności sztycharza.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Łuki tenuto

t. 19-21

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

gis1 i cis2 przetrzymane w KFI

! miniat: wycinek 4 ósemki t. 19, tylko górna 5-linia.
EZnieU = 2 łuki + 1. połowa 19 pr.r.

gis1 i cis2 powtórzone w A (→Wf,KFWn)

EZTU = # cis2 w t. 21

gis1 (ósemka) i cis2 powtórzone w Wa

..

W wersji przygotowanej do druku, a więc najpóźniejszej, Chopin zrezygnował z przetrzymywania gis1 w t. 19 i cis2 w t. 20-21, gdyż nic nie sugeruje ewentualnego przeoczenia odpowiednich łuków przetrzymujących.
Na początku t. 19 w Wf pominięto pauzę dolnego głosu pr.r. i kropkę przedłużającą ćwierćnutę gis1. Wersja 1. połowy tego taktu w Wa może być próbą poprawienia tego niejasnego zapisu. Co ciekawe, również w KF widoczne są ślady usuniętego wiązania ósemkowego obejmującego 1. połowę t. 19.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 19

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

Kasownik przed najwyższą nutą ostatniej ósemki pr.r. znajduje się tylko w KFI. W A i tych źró­dłach, w których zachowano oryginalny układ graficznyKF i Wn – nie jest to błędem, gdyż  na tej wysokości znajduje się przed umieszczoną na górnej pięciolinii 2. ósemką l.r. Znak, choć oczywisty, powinien być uzupełniony w Wf (→Wa), które partię l.r. wydrukowały w całości na dolnej pięciolinii (jak w naszych transkrypcjach), czego jednak nie zrobiono.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 22

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

Przed dolną nutą seksty Wf (→Wa1) ma błędnie  (eis1). Pomyłkę poprawiono we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych noszących ślady opracowywania z Chopinem. Odpowiednią poprawkę wprowadzono też w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Dopiski WfS , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wa

t. 43

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W A widać, że Chopin początkowo zapisał mordent za pomocą konwencjonalnego znaku . W dopisanych zamiast  przednutkach  przed cis2 zlał się ze znakiem arpeggia, dając w wyniku znak przypominający . W rezultacie w Wf (→Wa1) 2. przednutka brzmi c2. Chopin zareagował na ten błąd w WfS, dopisując ołówkiem  (poprawiony następnie atramentem przez pannę Stirling). Poprawny tekst wprowadzono również w Wa2, zapewne na podstawie Wn1.

KFI ma tu wcześniejszą redakcję – na 4. ósemce taktu nie ma żadnych ozdobników, a h1 jest przyłączone łukiem do punktowanej ćwierćnuty na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A , Dopiski WfS , Zmiany linii głównej , Niedokładności A